De 18de eeuwse afspanning "De Koning van Spanje", op de hoek van de Leuvensesteenweg en de Weebroekweg, had een bakhuis langs de andere zijde van de Leuvensesteenweg. Dit is een eerder merkwaardige situatie. Het is mogelijk dat de steenweg Brussel-Leuven (1706-1709) het perceel grond doorsneed en een klein stukje ter zuiden van de steenweg liet, waarop het bakhuis zou verrijzen. Misschien heeft de bouw van dit bakhuis ook iets te maken met de brandveiligheid. Het politiereglement van 12 december 1840 van Erps-Kwerps bepaalde immers onder artikel 3 dat geen bakovens op minder dan 14m of 50 voeten van huizingen en stallen mochten opgericht worden. Art.1 bepaalde dat de ovens en de schouwen éénmaal per jaar moesten gekuist worden om het brandgevaar tegen te gaan. Afgeleid uit een inventaris van 1781 vond men in het bakhuis o.a. een baktog en een 'cuyppe'. Dit wees erop dat het deeg op het einde van de 18de eeuw in het bakhuis gemaakt werd. Op het einde van de 19de eeuw was het bakhuis een noodwoning voor 'Sophieke Bakhuis', een dame die nergens gewenst werd en die een, sociaal geval was voor het Bureel van Weldadigheid van Erps-Kwerps. Voor de kinderen was het bakhuis een 'toverkot' en dachten dat er een heks in woonde. Dit oude bakhuis werd afgebroken in 1931. Een nieuw bakhuis werd opgericht achter de afspanning zelf. Achter "De Koning van Spanje" lag het karhuis tegen de Weebroekweg, met daarachter de 'bietengroebbe'. Vervolgens had men de 'messing' met de beerpomp. Ze lagen achter de paardestal. De bornput lag achter de doorgang. Volledig afzonderlijk stond het bakhuis, een kapelvormig gebouw, dat achter het washuis stond. De deur van het bakhuis was naar de Leuvensesteenweg gericht. Tegen de oven stond de W.C., waarvan de deur naar de Weebroekweg gericht was. In het bakhuis stond een tafel om de broden op te leggen. Dit tweede bakhuis was verdwenen in 1945. (Henri Vannoppen)