Binnenheide 24, Grobbendonk, Belgium

Sinds enkele maanden zijn wij eigenaar van de vierkanthoeve "De Roskam" daterend uit 1760. Naast de weg gelegen en dus ook zichtbaar voor de voorbijgangers staat nog een prachtig bakhuis. In het recent verschenen boek "vuurvast" van KVLV is dit trouwens opgenomen. We hopen de komende jaren dit bakhuis volledig terug te restaureren. (Erik Hackselmans en Veerle Peeters)

Ten zuidoosten, doch vrij dicht bij het woonhuis, een ruim bakhuis (nok parallel aan de straat), vermoedelijk opklimmend tot het tweede kwart van 19de eeuw. Monumentaal bakstenen bakhuis, bestaande uit een bakhuis, bakoven, secreet en assekot op rechthoekige plattegrond onder doorlopend zadeldak met Vlaamse pannen. Het bakhuis en de bakoven nemen ongeveer twee derde van de oppervlakte in beslag en worden aan de linkerzijde geflankeerd door een klein secreet waarachter een lang smal assekot. Ruim bakhuis met rode gebakken tegelvloer en een bakstenen schouw met getrapte haardwangen waarachter het volledige behouden ovendeel. Uitzonderlijk groot ovenlichaam met een ovale ovenvloer die op haar uiterste punten 241cm op 257cm meet en geschikt is voor het bakken van een 100-tal broden. Het ovengewelf is opgehangen aan een metalen anker (heden verzakt). Links en rechts van de schouw twee houten luiken die toegang geven tot twee (aardappel)kelders overwelfd met bakstenen troggewelfjes tussen ijzeren I-liggers. Eenvoudige kapconstructie voorzien van telmerken, vermoedelijk opgebouwd uit gerecupereerd materiaal en opnieuw vergaard door middel van pen- en gat verbindingen. (https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/46976)

Het gaat hier om middelmatige ovens met uitzonderlijke diepte. De verhouding van de diepte tot de draagwijdte is voor deze ovens groter dan bij de opgemeten ovens in het Openluchtmuseum van Bokrijk. De bovengenoemde ovens uit Kessel zijn bijgevolg dieper dan de normale ovens. Hoe was dit steunpunt samengesteld? In de kruin van het gewelf bevond zich een X-vormige, ijzeren schieter (zie doorsnede). Deze was opgehangen in een ijzeren strop, ging dwars door het gewelf, en was verbonden aan een eiken balk via een moer op een verdeelplaatje. Deze eiken balk steunde op zijn beurt op de buitenmuren en lag op de kortste overspanning, dus evenwijdig met de ovenmond. Het gewelf hing dus als het ware aan deze ijzeren X-schieter. Zijn funktie is het best te vergelijken met deze van de ankers aan het dakgebint van een huis of een schuur. (J. De Punt)