Tandenborstel (m.)

Door tandpasta op de borstelharen van een tandenbostel aan te brengen en er 2 à 3 maal per dag je tanden en kiezen mee te poetsen, verwijder je voedselresten en tandplak. Zo bestrijd je tandcariës, tandvleesaandoeningen en een slechte adem (halitose).

Een voorloper van de tandenborstel is de 'miswak', een soort kwastje uit de wortel van de arakboom (salvadora persica). Al in het Oude Egypte gebruikte men dit om de tanden schoon te maken, en het was lange tijd de enige vorm van mondhygiëne. Toch wordt de miswak nu nog veel gebruikt in grote delen van Azië en Afrika en in een deel van de Verenigde Staten.

De tandenborstel heeft meestal een klein rechthoekig borstellichaam (ca. 2 - 2,5 cm x 1 - 1,5 cm) met korte dicht op elkaar staande borstelharen van niet meer dan 1 cm lang en heeft een hecht van ca. 15 – 17 cm in het verlengde ervan. De borstelharen kunnen van varkens- paarden- of dassenhaar zijn (1) en vanaf eind jaren dertig ook uit nylonvezels. De steel kan bestaan uit been, ivoor, hout, bamboe of plastic.

Een model (bv. MOT V Dv 1168) is aan het steeluiteinde voorzien van een (natuur)rubberen driehoekig punt om het tandvlees te masseren. Een speciaal model (zie afbeelding onderaan) is volledig gemaakt van rubber en past over de wijsvinger. Er bestaan ook modellen met 3-koppige borstels, zo dat de tanden tegelijkertijd aan de binnen-, de buiten- en de bovenkant gepoetst kunnen worden. Deze worden tevens verkocht voor honden en katten. [MOT]

(1) Natuurlijke haren zouden bacteriën vasthouden, niet efficiënt drogen en vaak uitvallen.