Hijstang (v.)
Sommige lasten kan men makkelijk met een hijstang vastnemen en vervolgens met een hijstoestel verplaatsen. Het gewicht zelf trekt de tang dicht, dus hoe groter het gewicht, des te groter de klemkracht. Er bestaan hijstangen voor steen, stammen, zakken, smeltkroezen, vaten, buizen ... De tang is aangepast aan het voorwerp dat het grijpt. Hieronder volgt de bespreking van een aantal hijstangen.
De oudere types zijn de steenschaar, de hijstang voor molenzakken en voor smeltkroezen.
In tegenstelling tot haar naam is de steenschaar geen schaar, maar een hijstang voor steen. De kaken kunnen zeer ver opengaan om brede stukken te vatten. Bij de hijstang voor molenzakken is dit echter niet nodig, aangezien de tang slechts de strop van de zak grijpt om de zak naar boven te hijsen.
In de huidige catalogi vinden we balktangen en allerlei heftangen voor buizen en vaten. De kaken van de tangen die rond balken of buizen grijpen, zijn vrij groot en halfrond. Bij de tangen die I-vormige balken opheffen, grijpen de kaken net over de rand van de balk. De kaken zijn daarom kleiner en alleen afgerond op het einde om de rand van de balk te vatten. Voor vaten staan de kaken dan weer haaks op het vlak van de tang. Ze zijn vrij breed en licht gekromd zodat ze de ronding van de vaten goed kunnen volgen voor een betere grip. De kaken kunnen ver opengaan om brede vaten te heffen. Sommige hijstangen voor vaten kunnen het vat ook laten kantelen, zodat men het kan uitgieten. [MOT]
